de laatste weekjes

Helaas de laatste weken gaan in.
We hebben we een heel lekker een er laatste weekje gehad in palawan.
Het was echt heel leuk. Loes en ik waren alleen gegaan.
Toen we wilde gaan boarden om in het vliegtuig te gaan, werd er iemand omgeroepen en moest naar voren komen. Hij kreeg een verschillende spullen. Daarna konden we er doorheen lopen en kregen wij ook een soort tasje, gedroogde mango’s en een bloemen krans. We vroegen waarom dit was en het bleek dat het de eerste vlucht naar Palawan was voor de vliegmaatschappij.
Eerste dag toen we aankwamen in puerto princessa hebben we onze spullen in het hotel gezet en hebben we een city tour gedaan. Verschillende mooie dingen gezien de baai, monumenten, filipijnse stam. Ook zijn we naar een krokodillen park geweest en zelfs een krokodil vastgehouden. Heel gek om een krokodil vast te houden! Volgende waar we heen gingen was de vlindertuin. Daar achter in het gebied zat er nog een oude Filipijnse stam. Daar mochten we bij kijken en vertelde wat over de stam hoe zij leefden.
Volgende dag zijn we naar een gevangenis geweest. Dit was heel gek de gevangenis was gewoon open en iedereen kan er in of eruit.
We werden rondgeleid door een man die zelf in de gevangenis zat alleen hij was minimum. Hij vertelde veel over de gevangenis. Ook vertelde hij waarom hij in de gevangeins was en hoelang. Hij had op zijn 17 een jongen vermoord. De jongen zat hem altijd te treiteren, te iriteren en uit te dagen. Hij had hem neergestoken en de jongen is daar aan overleden. Nadat hij die jongen had neergestoken ging raad vragen aan ze vriend wat hij moest gaan doen. Zijn vriend gaf hem advies dat hij beter naar de politie kon gaan en zich aangeven. Je zit er hooguit 6 maanden in de gevangenis en dan ben je al weer vrij. Hij dacht na en hij deed wat zijn vriend adviseerde. Hij ging zich aangeven. Hij vertelde de 6 maanden waren om. Ik zat te wachten wanneer ik er uit mocht ,maar toen zat ik er al 1 jaar. Toen werd het steeds langer. Begon ook zelfs een beetje boos te worden op me vriend. Hij had gezegt 6 maanden ,maar ondertussen is het al 5 jaar. Later vergaf ik hem wel. Hij heeft dat natuurlijk gezegd voor mijn eigen veiligheid. Ik ben naar 13 jaar overgeplaatst hier heen. Hiervoor zat ik in manila. Eerst wilde ik daar niet weg. Ik had daar mijn vrienden zitten. Maar ik moest. Ik had 5 minuten om al mijn spullen bij elkaar te zoeken. Ze kwamen me ophalen en ik wed overgeplaatst hier heen. Als ze me nu nog een keer op zouden bellen en vragen of ik terug geplaatst wil worden zeg ik volmondig nee. Ik heb het goed hier! Ik zit hier nu al 9 jaar. In totaal zit ik nu al 22 jaar. Ik kom binnkort vrij en wil ik dankjewel zeggen tegen me vriend voor zijn advies! Dat is nu een echte vriend die voor zijn veiligheid van zijn beste vriend moest liegen! Maar door hem leef ik nu nog wel. Anders had ik altijd achterom moeten kijken, en als ik wat deed of at was het altijd met de gedachten : dit had misschien wel de laatste keer kunnen zijn.
Je hebt 3 verschillende leefgebieden: minimum, medium en maximum
Minimum: hier leef je eigenlijk vrij je hebt je eigen huisje op het land en je moet geld verdienen door te werken op de rijstvelden of klussen. Je gezin kan hier ook komen wonen. Je hebt hier geen bewaking bij rond lopen.
Medium: hier zit je eigenlijk het zelfde als in Nederland een gevangenis. Je zit met andere mensen in een gebouw met hekken eromheen. Met bewaking erbij.
Maximum: hier zit je alleen in een klein celletje. Met bewaking erbij. Het is hier veel strenger als bij medium.

Het ligt aan je staf, hoe lang je in de gevangenis zit en hoe je gedrag is in welk leefgebied je wordt geplaatst.
We vonden het zo raar dat de deuren gewoon open waren maar niemand weg liep. De jongen die ons begeleide vertelde:
We kunnen wel weg gaan lopen, maar voordat we eruit zijn worden onze foto’s al gepubliceerd. We kunnen ook nergens heen want het is een eiland. Zodra onze foto’s zijn gepubliceerd weet iedereen van het eiland dat je gezocht wordt en als ze je op straat zien word meteen de politie gebelt. Het vliegtuig of een boot nemen is ook geen optie want daar zijn ze ook al ingelicht. Daar staan ze je alleen maar op te wachten van ja kom maar. En als we opgepakt worden komen er 2 jaar bij. Ik heb er ook overna zitten denken : ik zit al 22 jaar in de gevangenis wat is dan 2 jaar erbij? Is het me dat waart? nee dacht ik. Ik kan beter hier blijven misschien ben ik eerder vrij en ik heb hier alles.
We gingen de souvenir shop in. Daar waren ook gevangene. Ze gingen dansen. Later hebben we ook met ze gepraat. Ze vertelde ook waarom ze er zaten en hoelang. Zij waren van medium maar omdat zijn de dansers waren mochten zij alleen in de souvenir shop komen voor te dansen. Ze mochten niet uit het gebouw.
Ze vertelde om de buurt wat ze hadden gedaan.
Een jongen begon hij vertelde. Ik heb 1 slechte man vermoord. Ik zit hier al 16 jaar
Daarnaast zei ik heb er ook maar 1 vermoord. Ik ben hier nu 14 jaar
De volgende vertelde. Ik ben hier nu 14 jaar omdat ik een auto heb gestolen
Zijn buurman zei: als mensen op straat liepen en ze hadden sieraden, tassen, geld of dingen bij zich steelde ik dat. Ook ik zit hier al 14 jaar.
Er kwam iemand aanlopen en hij vertelde alleen dat hij 28 jaar er al zat. En liep weer weg.

Zit hier nu 13 jaar en heb ook 1 iemand vermoord.
De jongen naast ons was als laatst hij vertelde dat hij maar 3 slechte mensen had vermoord en dat hij 13 jaar zat. Daarna vertelde hij het verhaal waarom en wie hij had vermoord. Dit was heel schrokkend en heel zielig. Zijn moeder, zusje en zijn vriendin waren verkracht en vermoord. Hij heeft de 3 daders vermoord die zijn moeder, zusje en zijn vriendin hebben verkracht en vermoord. Toen hij het vertelde zag je dat hij ze echt misten.
Hierna nog even gepraat. Daarna was het helaas tijd om te gaan. Het was echt heel gaaf om hier in geweest te zijn en met ze te hebben gepraat.
Nu in de bus 6 uur naar El Nido. Boven aan in palawan.
We kwamen S’avonds aan ingecheckt en meteen gaan slapen. Volgende dag een brommer gehuurd en naar het strand gereden en later naar de watervallen geweest. Snel naar een ander plaatsje gereden om te kijken of we nog op tijd waren met voor de zonsondergang. Helaas we zagen alleen het laatste stukje ondergaan. savonds uitgegaan in de reggae bar.
Volgende dag wezen eiland hoppen. Super mooie onbewoonde eilanden gezien! Met een hele mooie omgeving, rotsen en witte stranden
Kortom een heerlijk weekje vakantie gehad! Wat zo is omgevlogen.
Maandag gingen we terug naar de rehab. Hier gingen we nog 3 dagen werken. De kinderen waren allemaal heel enthousiast en vonden het super leuk dat we terug kwamen. Alleen vonden ze het wel kort. De 3 dagen waren heel snel gegaan.
Nu komt het steeds dichter bij dat we naar huis gaan. Het aftellen is helaas begonnen.
In de laatste week hebben we nog veel activiteiten gepland zoals : wakeboarden, tokkelen, fietesen in de lucht, festival op het strand, zwemmen met de kinderen van het weeshuis en nog veel meer. Het is een drukke laatste week maar wel een leuke week.

Vandaag nog precies een weekje en dan ben ik aan het vliegen! Het is nu aftellen helaas!

Tot snel iedereen!
Ps: staan weer fotos op facebook!